Sunday 18 January 2015

Tentang kipas

Assalamualaikum..

Fuhh minggu paling busy la minggu ni. Berlambak quiz! Serius tak cukup tanah nak berjalan. Otak pun tepu! But Alhamdulillah semua berjalan dengan ohsemm!

Tipu kalau kata, tak penat. Tapi tu la diri sendiri yang kena ada positive mindset. Setiap pagi time pakai tudung, tempek krim kat muka, aku pesan kat diri..kena KUAT. Tudung memang selalu hauk, tapi senyum je la. Settle.

Pastu bila jalan nak pergi class, tengok mentari yang sangat bersinar. Again automatik, rasa ada aura positive. Sepanjang jalan tu, sempat je selawat sekali dua, baca Al-fatihah. Kengkadang tu baca Ayat Kursi pun sempat.

Aku taktau orang lain, tapi kalau aku, aku suka tengok matahari. Dia macam ada aura gitu. Kalau tengok time pagi, dia macam bagi aku kekuatan, kalau tengok time petang, dia macam bagi aku kelegaan. 

Kelegaan sebab aku dah berjaya mengharungi sepanjang hari, class 8 pagi sampai 5 petang. Memberi rasa syukur pun satu. Rasa syukur, sebab Allah still bagi nikmat kehidupan.

Ok tu baru intro. Intro pun dah panjang. Haha

Kali ni aku nak share yang kipas aku rosak. Selipar pun baru terputus.

Gedik gila benda camtu pun nak cerita. Haha.

Tak la. Ada kisah dia.

Aku ada bawak kipas sendiri dari rumah which is dari sem satu lagi aku dah bawak ke KMM ni. So far, kipas ni berjaya berkhidmat baik gila. Angin dia pun laju. Selalu tidur time tengah hari atau petang, macam taknak bangun je rasa.

Pastu baru-baru ni dia rosak, mula-mula tu kalau tekan no 1 je dia taknak pusing. Tekan no   2, 3 dia still berpusing. Pastu no 2  pulak tak boleh pusing, no 3 je boleh. Lama-lama no 3 je boleh tapi tekan 10 minit baru dia berpusing. Tu pun kelajuan dia macam kelajuan no 1.

Hari-hari aku bisik kat kipas tu, 'Ko jangan la rosak dulu. Takpe ko nak pusing slow pun. Aku tak kisah. 4 bulan je lagi. Ko tahan la ehh'

Orang kata, barang ni dia pun macam ada 'jiwa'..dia akan tolerate dengan kita kalau kita tolerate dengan dia. Iye ke? Aku pun try la nak berdiplomasi dengan dia~


Ni kipas yang rosak tu. Arwah baik orangnya
Rupa-rupanya kipas ni tak mendengar kata. Suatu petang aku tidur, kipas tu tetiba je mati dengan sendiri. Huwaaa.

Aku mengaku yang aku ni memang mengada sikit pasal kipas/sejuk ni. Walaupun dekat bilik ni dah ada kipas ceiling tapi aku STILL rasa tak cukup. 

Pastu, apa lagi malam tu aku terus wassap ibu nak bagitau kipas dah rosak. Ibu kata nak buat cemana? Dah rosak kan. Lagipun kipas berapa lama je boleh pakai? At last dia akan rosak jugak. Kalau tak tahan panas, beli je la baru.

Ok fine, ibu dah bagi green light untuk beli kipas baru. Wiwiwi. 

Ibu cakap, beli je la guna duit sendiri. Tak cukup nanti ibu baru tambah. At first, aku memang plan nak guna duit sendiri. Memang kalau boleh taknak mintak duit.

Tapi masalahnya, era kemodenan ni MANA ADA kipas harga bawah RM 50 kan? Ciss.

Malam tu sebelum tidur, aku google harga kipas macam size kipas aku yang rosak tu dekat pasaran. Ok fine, kalau jenama PANASONIC, semua atas RM 100. Gulp. Kalau jenama KHIND, PENSONIC RM 85 lebih. Jenama cokiaa' ada la murah. Tapi kalau nak beli barangan letrik ni, aku prefer beli yang elok. Yang boleh pakai lama.

So again aku wassap ibu, cakap yang aku dah survey harga kipas. Aku nak tanya boleh tak? Esoknya baru ibu balas, cakap beli je la. Dah memang camtu harga dia.

Ok secara jujur, time tu memang aku rasa duit kat tangan aku tak cukup. Nak mintak kat ibu, tapi ntah taktau nak mintak cemana.

Ntah la susah nak explain. Aku taknak mintak, tapi aku nak duit. Haa paham tak? Rasa bersalah tapi nak jugak duit. 

Aku doa harap-harap ibu paham la sense aku. Tapi ibu tak paham pulak. Huwaaa.

Takpe la kita guna Plan B. Which is aku try mintak kat ayah pulak. First aku wassap ayah, buat ayat memujuk sikit..mintak ayah sponsor beli kipas. Haha

Ayah pun mula-mula just tanya harga, bila nak beli semua. Pastu aku tanya pasal benda lain, tertutup terus cerita pasal kipas. Again huwaaaa.

Hmm takpe la, aku postpone dulu la beli kipas ni. *pujuk diri sendiri. Berpanas la sekejap sementara. Mana tau ibu ayah takde duit lebih ke.

Muhasabah sikit diri. Asyik nak bersenang je aku ni. 

Pastu bila nak dekat tengah malam kot, ibu wassap, ibu dah bank in kan RM 100 untuk beli kipas. Speechless.

Aku terus wassap ibu, ayah cakap terima kasih. Tapi dua-dua tak balas :( Rasa bersalah gilaa time ni. Rasa bersalah sebab jadi anak yang mengada!

Sebenarnya nak call tapi phone rosak. Tunggu esok je la. Aku siap hantar voice note lagi, tapi ibu tak reply pun. 

Pastu, macam yang aku cakap mula-mula tadi, minggu ni minggu paling busy! Nak pinjam phone kawan nak call ibu ayah pun tak sempat. Just wassap je la sebagai pengantaraan.

Pastu semalam, aku suruh ayah call no kawan aku tu, ayah kerja. Rupanya ibu pun ikut ayah pergi kerja. So kitaorang pun bersembang la nak dekat sejam.

Pastu ibu tanya dah beli ke kipas? Aku cakap dah suruh kawan belikan. Tapi taktau lagi kawan belikan jenama apa. Dia balik rumah. 

Ibu tanya cukup ke duit yang ibu bagi tu untuk beli kipas? Gaya ibu cakap tu concern gilaa. Aku cakap la cukup sangat. Sebab aku nak beli kipas yang harga bawah seratus je.

Aku terus rasa macam nak nangis je. Gaya ibu concern, aku ingat ibu nak marah ke at least nak bebel ke. Sebab perjanjian mula-mula kan aku nak beli pakai duit sendiri, ibu just tambah sikit-sikit je Tapi last-last guna semua duit ibu jugak.

Nak nangis sebab apa? Ntah. Its can't be described by words. Rasa disayangi camtu. Bukanlah nak cakap yang selama ni tak disayangi, tapi yang malam tadi memang terasa EXTRA disayangi gitu. hee~

Apa yang aku nak sampaikan, ibu ayah kita tu sebenarnya tahu apa yang kita nak, apa yang kita taknak, apa yang kita suka, yang kita tak suka. 

Well said. Like ibu dan ayah aku. Aku memang tak mintak diaorang directly nak duit, please transfer it for me. Like that. Aku guna bahasa kiasan je.

Tapi ibu ayah aku paham je yang anak diaorang ni mengada terlebih.

Konon taknak mintak duit, guna kemain bahasa kiasan Melayu Purba bagai. Haha.

Aku rasa bersyukur dikurniakan ibu ayah macam ibu ayah aku. Biar tak kaya duit, tapi kaya dengan kasih sayang. Walaupun selalu bergaduh, melawan cakap diaorang tapi kalau dah dikata ibu bapa tu, buruk cemana pun anak diaorang, mesti akan ditatang bagai minyak yang penuh.

*lap air mata

Moga aku setiap hari tak lupa untuk kirimkan doa buat ibu dan ayah.

Entry yang panjang. Terima kasih bagi yang baca. Moga bermanfaat.

Jika suatu hari nanti aku termisunderstanding dengan ibu atau ayah, moga entry ni boleh bagi keinsafan. Kasih sayang ibu dan ayah tu tak ternilai. Dan apa la salah kalau anak tu mengalah.

*lap air mata lagi

So this is my new fan. Harga dia RM 78.





Saturday 10 January 2015

Hye 2015

Assalamualaikum..

Hari ni dah 10 Januari which mean dah 10 hari kita bertahun baru. Taktau sibuk buat apa, tapi dah lama jugak tak update blog.

Tahun ni dah tukar pangkal nombor kat umur. Ohhmaigoddd. Dah 20 tahun! Takde dah umur belasan tahun.

Tapi kan sebenarnya mengikut pandangan kasar, ramai je dari kalangan kawan-kawan aku TAKNAK jadi 20. Aku pun. Tapi ada je yang suka. Depends.

Haha. Ntah la. Rasa macam tak mampu nak tanggung segala tanggungjawab bagai. Nak pimpin diri sendiri pun kekadang tak mampu. Pemikiran pun still cam bebudak ribena.

Kalau time aku belasan tahun dulu, benda paling aku nak adalah nak capai umur 20 tahun. 
Apa yang best pun taktau. Tapi rasa macam gempak gila bila dah 20 tahun.

Haktuih.

Hari tu masa malam 31/12/2014 (esoknya 1/1/2015) sebelum tidur tu, aku imagine kalau boleh diputarkan masa..aku nak return balik masa baru umur belasan tahun. Ulang balik masuk sekolah menengah. Ulang balik PMR, SMA, SPM pun tak kesah.

Haha.

ni aktiviti time tahun baru hari tu. Sukaneka blok. And guess what wing aku JOHAN keseluruhan. 
Cikgu kat Kmm cakap, once kita dah masuk 20 an..masa akan laju je marathon. Tetiba nanti sedar je dah 25 tahun. Pastu tetiba je dah 30 tahun. Pastu tetiba je dah 40 tahun. Anak pun dah berderet dan besar panjang. Lulz. Imagination tinggi gila.

Kita semakin menginjak dewasa, parents kita pula semakin dimamah usia. Gulp.

Hmm kat group wassap JBN pun sibuk dah tanya bila nak kawin, dah ada pkwe ke belum? Buat masa ni, memang aku dengan Fat je la ahli tetap 'club single'.

Ntah bila tah nak bubar club kitaorang tu? HAHA. Dari zaman sekolah, sampai la ke zaman matrik..memang kengkawan sibuk nak tengok pakwe aku.

Hmm tah bila la gamaknya. Aku rasa memang takde kot pkwe sampai ke sudah. Suami terus la cite dia! Ngeh.

Selalu orang takde pakwe ni 'jalan' dulu. I mean kawin. Kan?

Tahun lepas (2014) banyak gila yang terjadi. Macam-macam bencana untuk Malaysia. Moga kita semua amik iktibar.

Lagi nak cite apa ehh pasal 2014? Banyak la pancaroba. Malas nak cerita. Kang 7 hari 7 malam tak habis menaip. Lol.

The most important, setiap benda yang berlaku tu ada hikmahnya disamping nak menguatkan lagi diri kita. Right?

Ok I got my Muet's result. Walaupun sedikit tersasar dari aim, apedehal. Bersyukur je. Rezeki setiap orang kan lain-lain.

Tahun 2015 ni aim nak amik dan lulus lesen kereta. Pastu nak masuk Universiti. Insyaallah.

Last but not least, I am still twen-TEEN. Haha.

Happy new years! Hope this year kita dilindungi dan diberkati Allah. Mak ayah kita, adik-beradik kita, sedara mara, kengkawan, jiran tetangga.

Kadang rasa penat nak layan karenah manusia~