Friday 14 October 2016

Apahal sedih sangat ni?

Assalamualaikum..

Aku tengah otw balik semula ke Batu Pahat naik bas. Sebab banyak sangat benda berligar dalam kepala otak. Meh aku luahkan kat sini.

Firstly, aku balik Shah Alam sebab rasa macam dah lama tak balik. Rasa rindu kat rumah. Pastu stress dengan kehidupan duniawi Universiti. Lagi dua minggu test berderet. Tapi jiwa kacau, memang ubat dia..aku kena balik rumah, recharge!

Hari tu nak balik pun, tetiba je. Call ibu cakap nak balik. Ibu cakap ikut suka. Ada duit balik la, kalau takde duit tak payah balik. Pastu motor ada rosak sikit. Ibu suruh guna duit nak balik tu untuk baiki motor.

Hmm berfikir panjang jap. Nak balik ke idok?

Tapi orang kata, kalau rindu rumah..balik je. Ada duit, tkde duit tu belakang cite. Sebab kalau tak balik, jiwa memberontak..segala benda kang tak jadi apa.

So aku pun balik. Tumpang kete Zahid sampai Ktm Seremban. Pukul 9 pagi dari rumah sewa, pukul 8 malam sampai rumah dekat Shah Alam. Lama gila. Macam dah perjalanan dari KL-Kelantan.

Tapi dah nak balik sangat, hadap je la segala perit jerih. Huhu.

Kakak aku, dia punya bebel aku balik mengejut ni boleh masuk pertandingan esei 1500 patah perkataan. Bising je mulutnya.

Ayah pun bising jugak. Tapi sikit je la. Maaf ayah! Hehe

Ayah tanya, 'banyak duit balik?'

Aku jawab, ' cukup-cukup je. Boleh la nk survive lagi.'

Ayah, ' kalau hang simpan duit balik untuk baiki motor kan lagi bagus. Ni balik hang dapat apa?'

Ayah tak marah pun. Dia tanya sambil gelak-gelak je.

Aku jawab, 'alaa adik stress la. Tak boleh fokus dah. Balik rumah dapat makan laksa, makan pajeri nenas, kerabu perut, makan la apa-apa kat rumah ni, banyak kot Ibu masak. Kalau adik tak balik ni mesti tak merasa. Rezeki balik la ni..hehehe'

Ayah aku pun diam je la.

Sebab hari tu, aku call Ibu. Aku tanya kalau aku balik, 'Ibu nak masak apa?' Ibu jawab 'taktau lagi nak masak apa. Jumaat Ibu kerja. Ayah pun kerja. Tak masak la kot.'

Aku cakap lagi, 'Sabtu kan ada. Ibu masak la pape. Adik makan jaa'.

Sekali aku balik, haa Jumaat memang tak masak apa. Tapi kakak ngan Miss Bum ajak pergi pasar malam. Banyak gila beli buah, beli makanan. Terus tido kekeyangan.

Sabtu, kakak nak masak laksa. Beli barang semua. Tapi iolss laksa biasa-biasa je. Makan boleh tapi tak la tahap berhantu. Nak makan nasi!

Pastu Ibu cakap, dah aku balik. Ayah suruh buat kerabu perut. Haa tu memang febret den! Tau-tau je. Hehe.

Pastu ada beli nenas kat pasar malam. Apa lagi aku pun request la pajeri nenas. What a combination. Sedap gilaa namateyy. Makan pulak dengan ulam, sambal belacan, telur dadar dan ikan masin. Pergh 3 kali weh makan.

What a heaven! 

Hari ni Ahad, breakfast Ibu buat nasi goreng. Sedap jugak! (Lupa nak bungkus tadi. Sob sob. Sekarang dalam bas dah lapar balik). Pastu Ibu buat moist cake cheese berhantu. Memang nama resepi dia cmtu. Haa yang tu aku tapau bawak balik. Ibu yang tapaukan. Orang nak sikit je, tapi dibungkusnya penuh satu bekas. Rezeki!

Sebenarnya dalam bas ni, ntah la. Tetiba aku terinsaf. Rasa air mata ni cam nak mengalir jaa. Dah kenapa? 

Ayah bagi duit. Untuk baiki motor dengan duit tambang bas. Hmm. Memang tak banyak ayah bagi. Tapi aku appreciate gila!

Apa ni. Aku lagi sayang nak guna duit tu.

Ayah Ibu aku memang jarang bagi duit. Sebab aku pun jarang mintak. Selagi aku ada duit sendiri, aku akan survive. Dah takde duit sangat baru aku mintak. Tu pun nak mintak, aku akan gunakan kakak aku as orang tengah.

So tetiba bila dapat duit ni, happy dia terharu dia lain macam!

Tadi Ayah hantar kat stesen bas. Salam, cium, peluk aku nak menitik air mata (tapi cover).

Apa ni masih terasa lagi pelukan itu. Pelukan Ibu kat rumah pun.

Hmm.

Awat sedih ni.

Insaf sebab memang betul orang kata. Nikmat paling nikmat, rezeki ada mak ayah! Kasih sayang tu mana ada tolok banding.


K la sampai je dulu coretan aku. 

Doakan aku! Banyak nau berjimba. Hilang arah tuju. Mohon insaf!

*entry terperap sebab haritu line takde nak upload cite ni on time dalam bas. Huhu.